ความรู้ตัว

“ถ้าความรู้ตัวของเราเข้มแข็งขึ้น เราก็จะล้วงลึกลงไป เห็นการเกิดการดับของใจ ใจที่เกิดปรุงแต่งส่งไปภายนอก อาการเริ่มเกิด เขาจะเกิดอย่างไร เราก็อาจจะรู้เท่าทันความคิดที่ผุดขึ้นมาปรุงแต่งใจ ซึ่งภาษาธรรมะท่านเรียกว่า ‘อาการของขันธ์ห้า’ มีอยู่แล้ว ทั้งใจทั้งขันธ์ห้านี้มีมาตั้งแต่เกิด เรามาสร้างความรู้ตัวตัวใหม่เข้าไปวิเคราะห์ เข้าไปสังเกตให้ทัน รู้ไม่ทันเราก็รู้จักดับ

การสร้างความรู้ตัวนี่แหละ เขาเรียกว่า ‘ความเพียร’ ความเพียรให้ต่อเนื่อง รู้จักอดทนอดกลั้น รู้จักเพิ่มตบะ สร้างความเพียร ไม่ปล่อยปละละเลย รู้จักแก้ไขตัวเรา

ขณะนี้ใจของเราปกติ ใจของเราสงบ ใจของเรามีความอ่อนน้อมถ่อมตน เราก็พยายามแก้ไข พยายามสร้างคุณงามความดี สร้างประโยชน์ให้มีให้เกิดขึ้นที่กายที่ใจของเราขณะที่เรายังมีลมหายใจอยู่ อย่าพากันผัดวันประกันพรุ่ง”