“คนที่จะขึ้นสู่ที่สูงได้ต้องเป็นบุคคลที่มีความเพียรเป็นเลิศ ความเพียรในการขัดเกลากิเลส ความเพียรในการสำรวจสำรวมทำความเข้าใจอยู่ตลอดเวลา ตาทำหน้าที่อย่างนี้ ใจทำหน้าที่อย่างนี้ ภาษาธรรมเป็นอย่างไร ภาษาโลกเป็นอย่างไร กิเลสตัวใหญ่ๆ เป็นอย่างไร
ส่วนมากจะไปมองเห็นตั้งแต่ตัวใหญ่ๆ ความเกิดๆ ดับๆ การเกิดของความคิด การเกิดของตัวใจนั่นแหละไม่ค่อยจะสังเกตวิเคราะห์ กิเลสตัวละเอียดนั่นแหละที่มาปิดกั้นความสะอาดความบริสุทธิ์เอาไว้ ความกังวลบ้าง ความฟุ้งซ่านบ้าง นิวรณ์ธรรมต่างๆ บ้าง มีมลทินบ้าง มองเห็นคนอื่นดีกว่าเรา หรือมองเห็นคนอื่นต่ำกว่าเรา ยกตัวเองสูง มองเห็นคนอื่นต่ำ อคติเพ่งโทษสารพัดอย่างที่มีกัน”
พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย)
