
“ลองสูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ลึกๆ แล้วก็ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ อย่าไปบังคับลมหายใจ อย่าไปเพ่งลมหายใจ อย่าไปจดจ่อกับลมหายใจ
สูดลมหายใจเข้าไปยาวๆ ผ่อนลมหายใจออกมายาวๆ ให้เป็นธรรมชาติ เวลาลมวิ่งเข้ากระทบปลายจมูก เรามีความรู้สึกรับรู้อยู่ พยายามรู้เวลาลมวิ่งเข้าวิ่งออก รับรู้อยู่ที่ปลายจมูก สติรู้ตัวอยู่ปัจจุบัน เหมือนกับนายทวารคอยนั่งอยู่ที่ปากประตู รถคันไหนวิ่งเข้า..ก็รู้ รถคันไหนวิ่งออก..ก็รู้
ถ้ารู้ได้ต่อเนื่องเราก็จะรู้เท่าทันเรียกว่า ‘รู้อยู่ปัจจุบันธรรม’ คือทุกขณะลมหายใจเข้าออก ถ้ารู้ได้ต่อเนื่องเขาเรียกว่า ‘สัมปชัญญะ’ เราพยายามสร้างความรู้สึกตัวตรงนี้แหละให้เกิดความเคยชิน”
พระอาจารย์สำราญ ธมฺมธุโร (หลวงพ่อกล้วย)